Το τελευταίο «αντίο» είπαν σήμερα φίλοι, συγγενείς και θαυμαστές στην σπουδαία ποιήτρια Κική Δημουλά, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών το περασμένο Σάββατο.
Η Κική Δημουλά νοσηλευόταν για περίπου 20 ημέρες στο νοσοκομείο “Υγεία”, το οποίο το περασμένο Σάββατο εξέδωσε ιατρικό ανακοινωθέν για τα αίτια του θανάτου της:
«Η ακαδημαϊκός και ποιήτρια κα. Κική Δημουλά προσήλθε στο Θεραπευτήριο ΥΓΕΙΑ στις 02/02/20 λόγω χρόνιας αναπνευστικής ανεπάρκειας. Σήμερα στις 22/02/20 και ώρα 17:56 απεβίωσε λόγω καρδιακής ανακοπής σε έδαφος σοβαρής χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και καρδιακής ανεπάρκειας».
Η κηδεία της τελέστηκε σήμερα, Τρίτη 25/2, δημοσία δαπάνη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών και πλήθος κόσμου από το χώρο της Τέχνης και των Γραμμάτων, αλλά και πολιτικοί την αποχαιρέτησαν σε κλίμα συγκίνησης.
Ανάμεσα τους ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλοπουλος, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τη σύζυγό του Μαρέβα, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο Σταύρος Ξαρχάκος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Κώστας Γεωργουσοπουλος,ο Γιώργος Μεσσάλας, η Μαρίζα Κωχ, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος κ.α.
Ενώ από τους πρώτους που βρέθηκαν στην κηδεία της ήταν η Βίκυ Σταυροπούλου με την κόρη της Δανάη Μπάρκα και τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη που είχαν οικογενειακή σχέση μαζί της.
Η Κική Δημουλά βραβεύθηκε το 2010 με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του ποιητικού και του πεζού έργου της και η ίδια είχε γράψει αυτοβιογραφούμενη:
«Ένα βιογραφικό σημείωμα πρέπει, αφού γραφτεί, να μείνει επ’ αρκετόν καιρό κρεμασμένο στον αέρα από ένα τσιγκέλι αυστηρότητας, ώστε να στραγγίξουν καλά τα στερεότυπα, οι ωραιοποιήσεις, η ρόδινη παραγωγικότης και ο πρόσθετος ναρκισσισμός, πέραν εκείνου που ενυπάρχει στη φύση μιας αυτοπαρουσίασης.
Μόνον έτσι βγαίνει το καθαρό βάρος: το ήθος που επέβαλες να τηρεί η προσπάθειά σου.Τα πόσα βιβλία έγραψε κανείς, πότε τα εξέδωσε, ποιες μεταφράσεις τα μεταναστεύουν σε μακρινές ξένες γλώσσες και ποιες διακρίσεις τα χειροκροτούν είναι τόσο τρέχοντα, όσο το να πεις ότι μέσα σ’ έναν βαρύτατο χειμώνα υπήρξαν και κάποιες μέρες με λαμπρή λιακάδα. Ωστόσο, επειδή αυτό είναι το υλικό της πεπατημένης, που δεν μπορεί να συνεχίσει τη χάραξή της με συνεσταλμένες καινοτόμες επιφυλάξεις, γεννήθηκα στην Αθήνα το 1931. Η παιδική ηλικία πέρασε χωρίς να αναδείξει το «παιδί θαύμα».
Το 1949, τελειώνοντας το Γυμνάσιο, υπέκυψα εύκολα στο «πρέπει να εργαστείς», και εργάστηκα στην Τράπεζα της Ελλάδος είκοσι πέντε χρόνια. Ανώτερες σπουδές: η μακρά ζωή μου κοντά στον ποιητή ‘Αθω Δημουλά. Χωρίς εκείνον, είμαι σίγουρη ότι θα είχα αρκεστεί σε μια ρεμβαστική, αμαθή τεμπελιά, προς την οποίαν, ίσως και σοφά, ακόμα ρέπω. Του οφείλω το λίγο έστω που της ξέφυγα, την ατελή έστω μύησή μου στο τι είναι απλώς φωνήεν στην ποίηση και τι είναι σύμφωνον με την ποίηση, του οφείλω ακόμα την πικρότατη δυνατότητα να μπορώ σήμερα, δημόσια, να τον μνημονεύω εις επήκοον της πολυπληθούς λήθης. Αυταπαρνητική, παραχωρήθηκα στο ρόλο της μητέρας και με τρυφερή γενναιότητα άκουσα να προσφωνούμαι «γιαγιά».
Κυλώ τώρα με ψυχραιμία και χωρίς βλέψεις διαιωνίσεως μέσα σ΄ αυτές τις νέες παρακαμπτήριες του αίματός μου. Κυλώ και, όσο πλησιάζω στις εκβολές, όλο και ονειρεύομαι ότι θα μου πετάξει η ποίηση ένα σωσίβιο ποίημα. Δεν νιώθω δημιουργός. Πιστεύω ότι είμαι ένας έμπιστος στενογράφος μια πολύ βιαστικής πάντα ανησυχίας, που κατά καιρούς με καλεί και μου υπαγορεύει κρυμμένη στο ημίφως ενός παραληρήματος, ψιθυριστά, ασύντακτα και συγκεκομμένα, τις ακολασίες της με έναν άγνωστο τρόπο ζωής».
Διαβάστε ακόμα:
Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Ανδρέα Μικρούτσικου μετά την περιπέτεια της υγείας του
Τραγουδιστής αποκάλυψε στο “Πρω1νό”: “Με τον γιο μου είμαστε καλά, μιλάμε μια φορά το χρόνο”!
